ناصر حجازی در سال 1328 در تهران به دنیا آمد

وی دروازه بان سابق تیم‌های استقلال (تاج) و تیم ملی ایران بوده است که بعد از دوران بازیگری به مربیگری روی آورد.

پدرش متولد تبریز بود و آژانس املاک داشت. وی با 4 خواهر و یک برادر در خانواده‌ای 8 نفری زندگی می‌کرد.

وی دوره دبستان را در دبستان هخامنش و دوره دبیرستان را در دبیرستان‌های سعادت، سینا، سهند و شرق طی کرد.

در سال 1350 وارد مدرسه عالی ترجمه شد و بعد از 6 سال به دلیل مسافرت‌های ورزشی موفق شد لیسانس بگیرد

رشته ورزشی اصلی وی بسکتبال بود و در 16 سالگی در تیم منتخب دبیرستان ابومسلم بازی می‌کرد و حتی برای تیم ملی جوانان بسکتبال ایران هم انتخاب شد.

در آن زمان در زمین‌های خاکی واقع در منطقه دامپزشکی فعلی، جامی به نام جام شهرزاد برگزار می‌کردند که حجازی نیز در تیمی به عنوان مهاجم بازی می‌کرد.

حجازی روزی با دوستانش به تماشای مسابقات فوتبال منطقه 8 می‌رود و در آنجا تیم منتخب مدرسه‌اش بازی داشت که اتفاقا دروازبان تیم آسیب دیده بود.

حسین دستگاه (خبرنگار وقت کیهان ورزشی) که مربی تیم مدرسه بود او را صدا می‌زند و پست دروازبانی را به او می‌سپارد.

دو ماه بعد همراه با تیم کیهان ورزشی که بازیکنانی همچون غلام وفاخواه، مهدی مناجاتی و مجید حلوایی را به خدمت داشت راهی گرگان می‌شود تا برای این تیم بازی کند.

در گرگان در حالی که وی تنها 16 سال داشت تیم آنها نتیجه را 1-0 واگذار کرد.

حجازی در دوران بازیگری در باشگاه‌های نادر، تاج، شهباز و استقلال بازی کرد.

تیم نادر اولین باشگاه حجازی بود که با دریافت 300 تومان با این تیم قرارداد بست. نادر در آن زمان در دسته دوم باشگاه‌های تهران بازی می‌کرد.

ناصر حجازی سپس دروازه بان باشگاه تاج شد. زمانی که تیم ملی از ترکیه بازگشت مرحوم علی دانایی فرد پیشنهاد بازی در تاج را به حجازی داد و از سویی دیگر مرحوم آقا مدد نیز علاقمند بود که حجازی را به راه آهن ببرد.

حجازی در نهایت با دریافت مبلغ 6 هزار تومان با تاج قرارداد امضاء کرد و در ماه نیز 250 تومان حقوق برایش در نظر گرفته شد.

این انتقال برای ناصر حجازی بسیار خوش یمن بود و حجازی در همان سال اول، قهرمانی در مسابقات فوتبال جام باشگاه‌های آسیا و لیگ فوتبال کشور را با تیم تاج سابق جشن گرفت.

ناصر حجازی با تیم تاج سابق در سال‌های 1345 و 1350 قهرمان تهران و در سال 1353 قهرمان لیگ دوم تخت جمشید شد.

حجازی در سال 1356 به شهباز رفت و یک سال و نیم بازی برای این تیم را تجربه کرد و در سال 1358 به استقلال بازگشت.

در این مرحله او 7 سال دیگر در استقلال بود و با این تیم دو بار در سال‌های 1362 و 1364، در حالی که کاپیتان استقلال بود، قهرمان مسابقات فوتبال جام باشگاههای تهران شد.

حجازی زمانی که با تیم ملی به فرانسه رفت (پیش از جام جهانی 1978 آرژانتین) با پیشنهاد تیم پاریسن ژرمن فرانسه مواجه شد.

نماینده این تیم در اردوی تیم با مهاجرانی درباره انتقال حجازی صحبت کرد، اما حشمت مهاجرانی حجازی را متقاعد کرد که بعد از جام جهانی ممکن است با پیشنهادهای بهتری روبرو شود و به این ترتیب این انتقال صورت نگرفت.

وی بعد از حضور در جام جهانی در سال 1356 از طرف باشگاه منچستر یونایتد پیشنهادی دریافت کرد و یک ماه با این تیم تمرین کرد و 5 بازی نیز در تیم ذخیره‌های منچستر انجام داد.

آنها در اولین بازی در اولدترافورد 5 بر صفر بولتون را شکست دادند و حجازی درخشش چشمگیری در آن بازی داشت. بعد از این دیدار دیوید فکستون سرمربی منچستر حجازی را پسندید.

در یکی دیگر از بازی‌های تدارکاتی حجازی در برابر تیم استوک سیتی برای منچستر یونایتد بازی کرد.

حجازی در 17 سالگی توسط رایکوف به تیم ملی جوانان دعوت شد. در اولین بازی خود برای تیم ملی جوانان در دیداری دوستانه در امجدیه مقابل تیم تاج بازی کرد که بسیاری از بزرگان آن زمان حضور داشتند و آن بازی به تساوی 3 بر 3 رسید.

وی پس از چند بازی دوستانه در آستانه حضور تیم ملی جوانان در رقابت‌های آسیابی بانکوک در یکی از تمرینات از ناحیه کتف مصدوم شد و از سفر به تایلند بازماند.

وی در سن 18 سالگی و پس از اینکه نامش در اسامی دعوت شدگان به تیم ملی نبود به فدراسیون فوتبال رفت و با رایکوف صحبت کرد.

رایکوف اصرار داشت دروازه‌بانی که کتفش شکسته دیگر گلر نمی‌شود، اما اصرار حجازی تاثیر داشت و انتخاب شد.

بعد از دو هفته حضور در اردوی تیم ملی به عنوان دروازه بان اصلی انتخاب و سپس به تورنمنتی در شوروی اعزام شدند.

ناصر حجازی در حالی دروازه‌بان اول تیم ملی فوتبال شد که بزرگانی مثل مهدی کشاورز و مرحوم فرهنگ بادکوبه در تاج قدیم و فرامرز ظلی و عزیز اصلی در تیم‌های دیگر، همچنان در حال قدرت نمایی بودند.

حجازی در سال 1348 و از 19 سالگی دروازه بان اول تیم ملی فوتبال ایران شد و اولین بازی ملی خود را در 22 شهریور 1348 در آنکارا در مقابل پاکستان انجام داد که با نتیجه 4 بر 2 به نفع ایران پایان یافت.

بعد از ملحق شدن به تیم ملی ایران وی توانست با تصاحب جام ملت‌های آسیا در سال 1346 به افتخارات خود بیافزاید.

وی قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را دوبار دیگر در سال‌های 1350 و 1354 همراه با تیم ملی ایران تجربه کرد.

ناصر حجازی، آخرین بار سال 1359 و در حالی که تنها 29 سال داشت و در بازی ایران- کویت درون دروازه تیم ملی قرار گرفت.

حجازی تا سال 1359 دروازه بان اول ایران بود اما بعد از آن به خاطر قانون 29 ساله‌ها که حضور در دروازه را برای بازیکنانی که بیش از 29 سال دارند منع می‌کرد، در اوج دوران ورزشی از تیم ملی کنار گذاشته شد.

ناصر حجازی در سال 1365 فوتبال را در 36 سالگی کنار گذاشت.

حجازی به تیم فوتبال محمدان بنگلادش رفت و بعد از مدت کوتاهی سنگربانی، تبدیل به سرمربی موفق این تیم شد.

تحت مربیگری او، محمدان بنگلادش در سال 1367 ، پیروزی بر تیم مقتدر پرسپولیس تهران را تجربه کرد.

حجازی در این سال محمدان بنگلادش را به جمع 8 تیم برتر آسیا رساند.

 ناصر حجازی در سال 1369 و در حالی که 40 ساله بود، به ایران بازگشت.

حجازی مربی بسیاری از تیم‌های فوتبال از قبیل بانک تجارت، شهرداری کرمان، ماشین سازی تبریز، ذوب آهن و سپاهان اصفهان، نساجی مازندران، استقلال تهران، استقلال رشت و استقلال اهواز بوده است.

در زمان مربیگری تیم استقلال تهران، ناصر حجازی توانست با این تیم به فینال جام باشگاه‌های آسیا راه یابد و به نایب قهرمانی برسد.

در طی دوران مربیگری، ناصر حجازی توانسته است بازیکنانی مانند علی دایی و رحمان رضایی را به فوتبال ایران معرفی کند.

او از محبوب‌ترین و مشهورترین فوتبالیست‌های ایرانی به شمار می‌رود و در استقلال تهران از او به عنوان تنها اسطوره این باشگاه نام برده می‌شود.

در سال 1378 کنفدراسیون فوتبال آسیا وی را به عنوان دومین دروازه‌بان برتر قرن بیستمِ این قاره انتخاب کرد.

در سال 1388 ناصر حجازی به علت بیماری در بیمارستان کسری تهران بستری شد.

برخی از افتخارات ناصر حجازی:

در سمت بازیکن (باشگاهی):

• قهرمانی جام باشگاه‌های تهران (1347)
• قهرمانی جام باشگاه‌های تهران (1348)
• قهرمانی جام حذفی (1348)
• جام میلز هندوستان (1348)
• نایب قهرمانی جام باشگاه‌های تهران (1349)
• نایب قهرمانی جام حذفی (1349)
• قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا (1349)
• جام میلز هندوستان (1349)
• قهرمانی جام باشگاه‌های تهران (1350)
• قهرمانی جام دوستی (1351)
• نایب قهرمانی جام هندوستان (1351)
• قهرمانی جام اتحاد (1352)
• نایب قهرمانی جام تخت جمشید (1352)
• قهرمانی جام تخت جمشید (1353)
• قهرمانی جام حذفی کشوری (1356)

در سمت بازیکن (ملی):

• حضور در بازیهای المپیک مونیخ 1972 (1350)
• قهرمانی جام ملت های آسیا 1972 (1350)
• قهرمانی در مسابقات جام ایران (1351)
• قهرمانی بازیهای آسیایی 1974 (1352)
• قهرمانی جام ملت های آسیا 1976 (1354)
• کسب سهمیه حضور در بازیهای المیپیک 1976 (1354)
• حضور در جام جهانی 1978 آرژانتین (1356)
• مقام سومی جام ملت‌های آسیا 1980 (1358)

در سمت مربی:

• قهرمان لیگ کشور 1376
• قهرمانی جام پرچم ترکمنستان (1376)
• نایب قهرمانی لیگ کشور (1377)
• نایب قهرمانی جام باشگاه های آسیا 1377
• صعود به جمع 8 تیم برتر آسیا همراه با تیم محمدان بنگلادش

ناصر حجازی دروازه‌بان و مربی سابق فوتبال ایران و از چهره‌های محبوب ورزش کشورمان، سرانجام اول خرداد سال 1390 به علت بیماری در بیمارستان کسری تهران درگذشت.

(روحش شاد )

وستان عزیز من تصمیم گرفتم تا از این به بعد برای شما دوستان عزیز برای احترام به پیشکسوتان فوتبال بیوگرافی ستارگان سابق استقلال را در وبم بذارم.
امروز برای شما دوستان عزیز بیوگرافی مجید نامجو مطلق ستاره تکنیکی سالهای قبل استقلال را آماده کردم.

بیوگرافی مجید نامجو مطلق:

• نام و نام خانوادگی: مجید نامجو مطلق

• تاریخ تولد: ۱۰/۳/۱۳۴۵
• اولین مربی: نایب روئین دل
• اولین تیم: جوانان استقلال
• تیم های بعدی تا استقلال: بزرگسالان استقلال
• مشوق عضویت در استقلال: باشگاه به دنبالم آمد
• مدت بازی در استقلال: 8 سال
• پست: هافبک
• شماره پیراهن: 7
• افتخارات با استقلال: قهرمان جام حذفی دو بار، قهرمان جام باشگاه های آسیا یک بار، قهرمان ایران یک بار، قهرمان لیگ دو بار
• بهترین دوست استقلالی: بهتاش فریبا، بیژن طاهری و حمید فرزام نیا
• بهترین استقلالی تاریخ: حسن روشن
• شغل فعلی: مربیگری مس کرمان
• تعداد فرزندان: یک دختر و یک پسر
• نام فرزندان: ملیکا و دانیال
• بهترین بازیکن استقلال فعلی: مجتبی جباری

آندرانیک تیموریان (به ارمنی: Անդրանիկ Թէյմուրեան) با نام کامل و درست آندرانیک تیموریان سامرانی متولد ۱۵ اسفند سال ۱۳۶۱ فوتبالیست ایرانی است. او در پست هافبک دفاعی بازی می‌کند

در سال ۲۰۰۶ پس از درخشش در جام جهانی المان به تیم بولتون انگلستان پیوست که توسط سام آلاردایس مربی سرشناس انگلستان اداره می‌شد .

وی پس از درخشش در چند بازی با افت شدید مواجه شد که همین امر یکی از اوامل نیمکت نشینی وی بود که در نهایت به یک دیمکت نشین در فصل پیش تبدیل شد .

اندرانیک در فصل جدید با اتمام قرارداد به تیم فولام پیوست که تا کنون موفقیتی را کسب نکرده. تیموریان در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ آلمان برای تیم ملی ایران در هر سه بازی این تیم به میدان رفت.

برادر بزرگ‌تر آندرانیک سرژیک است که او هم در تیم ماینتز سابقه بازی دارد. تیموریان در ۲ فوریه ۲۰۰۹ به صورت قرضی به باشگاه بارنزلی در لیگ دسته یک انگلستان رفت.

پس از آن وی به تراکتورسازی تبریز پیوست. تیموریان که سابقه چندین سال حضور در لیگ برتر فوتبال انگلیس را در کارنامه داردبه جمع تراکتورسازان پیوست تا این تیم را در ادامه لیگ برتر همراهی کند...

و بعد از نیم فصل بازی در تراکتور به تیم پرافخار استقلال پیوست و همراه با این تیم طعم شیرین پیروزی در دربی را چشید و به دنبال قهرمانی با این تیم است ( بیوگرافی کاملی از آندو نیست,همش همینه !)

فریدون در صبح روز ششم اردیبهشت (۲۶ آوريل) سال 1358 شمسی در شهر بندری اِمدن در کشور آلمان دیده به جهان گشود . اِمدن شهری در شمال آلمان است که با کشور هلند مرز آبی و خاکی دارد. در اين شهر پایگاه زير دريايی های مدرن آلمان قرار دارد. کارخانه ی فولکس واگن هم در اين شهر وجود دارد.

فریدون برای تیم ملی امید آلمان بازی کرده است. با اینکه احتمال بازی کردن در تیم ملی آلمان برای او فراهم بود، او تیم ملی ایران را برای ادامه فوتبال خود انتخاب نمود. پدر و مادرش از این تصمیم استقبال نمودند

فریدون علاقه زیادی به رالی دارد و اگر فوتبالیست نمی شد قهرمان رالی بود !!! یک بار در مسابقات رالی شرکت کرده بود و 2 بار هم تصادف شدید داشته است.او هیجان سرعت را به همین تصادف ها می داند!! ماشین های شیک و سریع را خیلی دوست دارد و ماشین خود را زود به زود تعویض می کند

بزرگترین آرزوی فریدون این است، روزی برسد که در تمام جهان صلح و دوستی برقرار باشد و کسی با کسی دعوا نداشته باشد. دوست دارد جنگ های تمام دنیا به اتمام برسد و آدم ها فقط یکدیگر را دوست داشته باشند

متولد 10/2/64 است و در شهر نور مازندران به دنیا آمده است.دو برادر به نام های سعید و عمار دارد یک خواهر به نام سمیه.حنیف عمران زاده با شماره شناسنامه 14 است و پدرش حجت الله عمران زاده شغل آزاد دارد.او مجرد است ودر حال حاضر در سعادت آباد تهران زندگی میکند.

از17سالگی فوتبال خود را به صورت حرفه ای شروع کرد.زیرنظر جلال موسوی نسب در سال 81 فوتبال بازی کرد و بعد در سال 82 به عضویت تیم شاهین درآمد.امیدهای پاس ملوان و بزرگسالان پاس تیم های بعدی او بودند.درخشش عمران زاده درتیم همدانی سبب شد تابزرگترین تیم ایران یعنی استقلال خواهان جذب اوشود.

تکیه کلام حنیف عمران زاده ((چی میگی)) است او اصولا در برخورد با هم تیمی هایش از واژه چی میگی زیاد استفاده میکند تا همین حرف او سوژه بچه های تیم باشد.

به حنیف عمران زاده در فوتبال ایران مشهور است و بچه محل ها و فامیل هم او را سهیل صدا میزنند اما نام او در شناسنامه چیز دیگری است.اسم این بازیکن به گفته خودش در شناسنامه ثائر ثبت شده است.با این حساب شماره 5 استقلال 3 اسمه است!

حنیف 2خواهر زاده به نام های محمدرضا(8)ساله و احمد رضا (3)ساله دارد.او یک برادرزاده یک سال و نیمه هم به نام امیرحسین دارد که به شدت از عمو حنیف خود میترسد.امیرحسین به محض دیدن حنیف پا به فرار میگذارد و تا وقتی که عمویش در خانه شان است در آغوش مادرش می ماند و حتی به او نگاه هم نمیکند.احتمالا آقای مدافع استقلال پلک هایش را برای برادر زاده اش برگردانده که او اینگونه از عموی خود میترسد.درست مثل ماجرایی که برای پسر امیرحسین صادقی رقم زد....

اصولا تمرین های صبح را خواب میماند و دیرتر از همه به دستگردی میرسد.عمران زاده علاقه زیادی به خواب دارد و جزو پرخواب های استقلال به حساب می آید.البته او یک خصلت دیگر هم دارد.حنیف شدیدا عاشق شکلات و کاکائوست و به خاطر همین هیچ وقت شکلات های بچه های تیم از دست او در امان نمی مانند.

در پیچیدن و سرکار گذاشتن استاد است.وقتی با حنیف عمران زاده تماس میگیریم جواب میدهد و میگوید:2دقیقه دیگر خودم میگیرمتان...این 2دقیقه میشود 2ساعت و 2روز و 2 هفته...درکل اصلا نمیتوان روی قول های این بازیکن حساب باز کرد مخصوصا مصاحبه هایی که میگوید می آیم اما نمی آید.

به شدت ازهواپیما میترسد.موقعی که از پله های هواپیما بالا میرود کلی ترس دارد.این شدت ترس وقتی به اوج میرسد که هواپیما درحال بلند شدن است یا تکان میخورد.به خاطر همین عمران زاده برای کاهش ترسش همیشه قبل از هر پرواز قرص آرام بخش میخورد.البته او از آمپول و واکسن هم به شدت میترسد...به قد و هیکل شماره 5 استقلال میخورد که اینقدر از هواپیما و آمپول بترسد؟

زیاد خط عوض میکند از وقتی به استقلال آمده حداقل 5.6خط عوض کرده است.رابطه اش با خبرنگاران خوب است اما چه خوبی؟خوب حرف میزند اما قول هایش قول نیست.گفتیم که جواب میدهد اما می پیچاند.او کم مصاحبه میکند

علاقه زیادی به خواندن دارد.شنیدیم اصولا در اردوها می زند زیر آواز و ادعا می کند که صدایش هم خوب است.البته هم تیمی های عمران زاده این مسئله را تایید نمی کنند.حداقل چهره آنها به وقت آواز خواندن حنیف نکته دیگری را ثابت می کند.

جزو با جنبه های تیم به حساب می آید.یعنی شوخی با او با واکنش تند همراه نیست.آنقدر با جنبه است که به همین خصلت هم شناخته می شود.با همه شروشور بودنش دل نازکی دارد و جزو بچه های ساده استقلال به حساب می آید.

رفیق صمیمی سامان گوران است به هرحال یک بازیکن شوخ طبع با یک بازیگر طنز حتما خوب با هم میسازند که همیشه هم با یکدیگر دیده میشوند.آن ها رفاقت صمیمی با یکدیگر دارند و حنیف همیشه در برابر اجرای گوران اشک هایش از خنده سرازیر میشود

اکثر مربیان به بازی حنیف عمران زاده علاقه خاصی دارند.تا به حال با هر مربی کار کرده از بازی او رضایت داشته تا همین رمز حضور ثابتش در ترکیب باشد .او در این چند سال که در استقلال حضور دارد خیلی کم نیمکت نشین شده است.

از غذاها علاقه خیلی زیادی به ماکارونی دارد عاشق سوسیس و کالباس هم هست اما انگار حواسش نیست سوسیس.کالباس چقدر در سلامت انسان تاثیر منفی دارد.

فصل گذشته با امیر حسین صادقی رفاقت صمیمی داشت اما با جدایی این مدافع حالا با مهدی رحمتی خیلی رفیق است و در اردوهای تیم هم کنار دروازه بان استقلال است.

بازی های خود را همیشه زیر ذره بین قرار میدهد.به خاطر همین بعد از هر بازی در جستجوی فیلم آن است تا به دقت آن را تماشا کند.همین یکی از رمز های موفقیت مدافع استقلال است.

قد او 196است.حنیف عمران زاده جزو بلند قد ترین بازیکنان استقلال به حساب می آیدو از این رو از او به عنوان دژ محکم استقلال یاد میشود.قد عمران زاده در موفقیتش نقش بسزایی داشته است.

به بازی مهدی هاشمی نسب علاقه زیادی دارد این بازیکن الگوی او بوده و حنیف همیشه سعی می کند گل های خود را به این بازیکن تقدیم کند.الگوی اخلاقی و رفتاری او هم فرهاد مجیدی است.عمران زاده هم مثل همه بازیکنان تیم از جدایی مجیدی ناراحت شد.

طرفدار رئال مادرید است و همیشه با بارسایی های تیم کری دارد.او از هواداران سرسخت تیم مادریدی است

که البته از شکست تیمش مقابل بارسا خیلی ناراحت شده بود.

به صدای رضا صادقی علاقه زیادی دارد و به خاطر همین بیشتر ترانه های این خواننده را گوش می دهد از بازیگران تلویزیون هم به هنرنمایی پرویز پرستویی علاقه زیادی دارد.

بهترین گلش را.گل به تراکتور سازی عنوان میکند. او نشان میدهد به عنوان یک مدافع شم گلزنی بالایی دارد.حنیف گلزنی با ضربه سر را از هاشمی نسب الگو برداری کرده است.

 <

زندگینامه :

  خسرو حیدری 23 شهریور ماه 1362 در تهران (خیابان هنگام) در یک خانواده مذهبی با موقعیت مالی متوسط متولد شد , همچنین خسرو دارای یک خواهر است .

 خسرو حیدری از دوران کودکی به ورزش فوتبال علاقه فراوان داشت ولی هیچگاه فکر رسیدن به این درجات از سطح فوتبال را نمی کرد و مثل اکثریت کودکان آرزوی دکتر و یا خلبان شدن داشت اما با وارد شدن به مقاطع تحصیلی و دبستان علاقه فراوانش به فوتبال بیشتر نیز شد و از همان کودکی پدر بزرگوارشان خسرو را در عضویت مدارس فوتبال های مختلفی درآوردند و مبانی اولیه فوتبال را به خوبی آموخت . با رسیدن به سن جوانی و با وارد شدن به مرحله ی جدیدی از فوتبال خود یعنی به عضویت درآمدن در تیم جوانان پرسپولیس این ورزش را به طور جدیتری دنبال کرد و با مشاهده ی پیشرفت خود در فوتبال و همچنین بهتر بودن فوتبال نسبت به درسش , بیشتر روی به سمت فوتبال آورد این عوامل باعث شد که به مدرک دیپلم اکتفا کند و تصمیم به ادامه ی جدیتر فوتبال خود کند اما این مسائل باعث مخالفت پدرشان با ادامه ی فوتبال پسرشان شد چرا که فوتبال را دلیلی برای لطمه زدن به درس و ادامه ی تحصیل خسرو می دانستند اما در ادامه پس از اینکه پدر خسرو موفقیت و اشتیاق پسرشان را در رسیدن به مراحل بالای فوتبال دیدن خودشان عاملی برای ادامه و مشوق و حامی بزرگی در فوتبال خسرو شدند و به این ترتیب خسرو با طی کردن مراحل مختلفی از فوتبال خود به این جایگاه از فوتبال رسید همچنین خسرو در دوران جوانی در کنار فوتبال خود در جواهر سازی مشغول به کار کردن بود تا جایی که اگر خسرو فوتبالش را ادامه نمیداد حتما در همان جواهر سازی ادامه به کار میداد . سرانجام خسرو در سال 84 ازدواج کرد و تا قبل از رفتن به اصفهان (تیم سپاهان) در پونک مستقر شد و بعد از بازگشت به استقلال هم اکنون در تهران زندگی می کند ((با عرض پوزش از در اختیار گذاشتن آدرس محل سکونت کنونی خسرو حیدری جدا معذوریم ))

تاریخچه فوتبالی :

ی دوره ی دوم فوتبالی خسرو که به صورت حرفه ای تر دنبال می شود به شرح زیر است :

مجتبی جباری متولد  ۱۶ خرداد 1362  در رباط کریم

ه دلیل شغل پدرش فوتبال را از تیم راه آهن شروع کرد . در تیم نوجوانان راه اهن به مدت 2 سال بازی کرد و سال بعد به جوانان اتکا پیوست . وی سپس مجدد به امید راه آهن برگشت و دراین تیم مشعول به بازی شد

 جباری تاکنون ۵ بازی برای تیم ملی فوتبال ایران انجام داده‌است که بهترین بازی ملی وی مربوط می‌شود به مقدماتی جام ملتهای آسیا در بازی با تیم ملی چین تایپه در استادیوم آزادی. در آن بازی مربی تیم ملی فوتبال مکزیک که برای آنالیز تیم ایران (قبل از رقابتهای جام جهانی ۲۰۰۶) به ورزشگاه آمده بود مجتبی جباری را بهترین بازیکن تیم ایران نامید. مسلما مصدومیت نقش بسیار پر رنگی در کم بودن سوابق ملی وی داشته است.

تیم‌های باشگاهی:

  جوانان راه آهن

   جوانان استقلال تهران

 ابومسلم خراسان

استقلال تهران     

 جباری فوتبال را از جوانان راه آهن و زیرنظر سرمربی وقت آن شروع کرد. وی با بازیهای قابل قبولی که انجام داد توانست نظر احدی مربی وقت جوانان استقلال را به خود معطوف کند و راهی باشگاه استقلال شود. رشد جباری در فوتبال از همان سال آغاز شد و در پایان فصل و به دلیل مشمول بودن نظام وظیفه، وی برای گذراندن خدمت سربازی راهی تیم بزرگسالان ابومسلم خراسان شد. جباری در تیم ابومسلم تبدیل به یک هافبک خلاق شد و خیلی زود توانست خود را به شهرت برساند و به تیم ملی دعوت شود. در پایان فصل ۸۳ -۸۴ مجتبی جباری با گذراندن یک فصل کاملاً موفق در ابومسلم خراسان به تیم بزرگسلان استقلال تهران بازگشت و در همان فصل به همراه استقلال قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران شد.

  قهرمانی با تیم استقلال تهران در لیگ برتر سال ۱۳۸۵ - ۱۳۸۶

  قهرمانی با تیم استقلال تهران در جام حذفی سال ۱۳۸۶ - ۱۳۸۷

  بهترین بازیکن و پدیده ایران:

      مجتبی جباری با بازیهای زیبا و موثر توانست نقش بسزایی در قهرمانی استقلال تهران در فصل رویایی ۸۴ - ۸۵ داشته باشد و از طرف کارشناسان و مسئولان به عنوان بهترین بازیکن لیگ ایران و پدیده فصل انتخاب شد .

 
زندگی شخصی: وی دارای ۲ خواهر و ۱ برادر است. در روز بازی فینال جام حذفی سال ۱۳۸۷ ساعاتی پیش از شروع بازی پدرش درگذشت. اما به او اطلاع ندادند و در همان بازی یک گل زد و یک پاس گل داد و بهترین بازیکن میدان شد و مهمترین نقش را در قهرمانی استقلال ایفا کرد. از سال ۸۴ متاهل می‌باشد. در حال حاضر در شهرک شهید محلاتی تهران سکونت دارد.

 
زیدان آسیا:

متولد:۲۶/۶/۱۳۶۲
فرزند یکی مونده به آخر
اصلیت: کرمان
تیم های سابق: شهرداری کرمان- پاس- النصر
محل سکونت: سعادت آباد
مدل ماشین: بی ام و
مدرک تحصیلی: دیپلم
بیوگرافی2 و کامل از آرش برهانی:
رش برهانی متولد 23/06/1362 در خواجوی کرمان است
او دارای پدر کرمانی است
دارای 5 برادر و 2 خواهر است
دارای 175سانتی متر قد و 72 کیلوگرم وزن است
ارش با ساز زدن هم میانه خوبی دارد او دف وتنبک را بسیار خوب میزند
ارش ابتدا در تیم میلاد کرمان دروازه بان بود اما بعد از مدتی به خط حمله امد
ارش در فصل 81_82 لیگ برتر ایران پدیده فوتبال معرفی شد
به خاطر سرعت بالا و تکنیکش برانکو او را به تیم ملی دعوت کرد
بهترین گل ملی ارش گل او به تیم ملی قطر در بازیهای مقدماتی جام جهانی 2006 المان است
او همراه تیم ملی ایران به جام جهانی 2006 المان راه پیدا کرده است
او هماکنون عضو باشگاه استقلال تهران است.
او پیش از آمدن به استقلال در تیم پاس تهران و همچنین مدت کوتاهی برای تیم النصر امارات بازی کرده بود.
انتقال به استقلال تهران
آرش برهانی در فصل نقل و انتقالات سال ۱۳۸۶ با توجه به این که زمزمه پیوستن او به پرسپولیس تهران شنیده میشد، با استقلال تهران قرارداد بست و به این تیم منتقل شد.
حبیب کاشانی مدیرعامل وقت پرسپولیس با توجه به توافقات اولیه باشگاه پرسولیس با آرش برهانی از بابت این انتقال ابراز نارضایتی کرده بود.

سریع ترین هتریک کننده فوتبال برتر ایران
آرش برهانی در دوره هشتم لیگ برتر باشگاهای کشور در تاریخ ۶ آبان ۸۷ با زدن ۳ گل پیاپی به پیکان نام خود را در کتاب نانوشته گینس ایرانیها ثبت کرد.
این رکورد از نظر زمان این هتتریک است.
برهانی در کمتر از ۹ دقیقه ۳ گل به تیم پیکان زد تا اگر اتوئو سریعترین هتتریک ۱۰ سال اخیر بارسلونا را انجام داده، برهانی با نصف زمان مهاجم کامرونی، سریعترین هتتریک تاریخ استقلال و لیگ برتر باشد

مهدی رحمتی از آن روزی در فوتبال ایران نامی برای خودش دست و پا کرد که در حافظیه و در بازی رفت فینال جام حذفی سال 1380 یک تنه مقابل استقلال قلعه نویی ايستاد و حتی در مهار ضربه پنالتی یدا... اکبری هم موفق بود اما شاید کسی نداند که رحمتی علاقه خاصی به قرارگرفتن در خط حمله و گلزنی داشت و مهاجم بدی هم نبود . اوهیچ علاقه ای به دروازه بانی نداشت و دوست داشت که با گل هایش برای تیمش امتیاز بدست بیاورد اما همه چیز مطابق میل او پیش نرفت و از خط حمله به دروازه راه پیدا کرد و البته کم کم به این پست هم علاقمند شد.

نام : میلاد

نام خانوادگی : میداوودی

 تاریخ تولد : 30/ دی / 1363

 محل تولد : مسجد سلیمان

تحصیلات : دیپلم تجربی

وضعیت تاهل : متاهل

نام فرزند : آمتیس

محل سکونت : سعادت آباد

  *فرار از مدرسه کاری است که اکثر فوتبالیست های کشورمان در زمان مدرسه انجام می دادند. میلاد میداوودی هم از این قاعده مستثنی نبود و در زمانی که باید به مدرسه می رفت بیشتر فرار می کرد و به زور دیپلم گرفت .  *وقتی میلاد میداوودی را با لباس شخصی ببینید متوجه علاقه اش به لباس های عجیب و غریب می شوید . میلاد علاقه خاصی به اینگونه لباس ها دارد و معمولا لباس هایی را انتخاب می کند که متفاوت و رنگارنگ است.

  *عاشق رنگ میشکی است و تا به حال بیشتر ماشین هایی که خریده مشکی بوده .

*میلاد الان یک لندکروز مشکی دارد که با اون سر تمرین میره .

*عاشق بارسلونا است و آرزو داره روزی با مسی و رونالدو هم بازی بشه.

*دوست های صمیمی اش ایمان مبعلی ، پژمان منتظری ، بیژن کوشکی و مهدی امیرآبادی است .

*کل خانواده اش استقلالی اند به جز پدرش که پرسپولیسی تیره !*زیاد وقت نمیکنه مسافرت بره اما اگر فرصت پیدا کنه به زادگاهش یعنی مسجد سلیمان میره .

*برای میلاد 30 دی روز خاصی است چون هم روز تولد خودشه و هم دخترکوچولوش «آمتیس » *در بچگی آرزو داشته روزی فرهاد مجیدی را از نزدیک ببینه ، حتی موهاشو مثل او درست می کرد و تمام دیوار اتاقش عکس های فرهاد بود. علاقه او به فرهاد طوری بود که وقتی فوتبال بازی می کرد دوست داشت هم بازیاش بهش بگن فرهاد مجیدی و مثه او خوشحالی می کرد. 

حالا همان نوجوانی که آرزوش دیدن مجیدی بود حالا یکی از یاران اصلی مجیدی است البته رقیب او برای گلزنی . 

*برخلاف خیلی از بازیکنان فوتبال ، میلاد عاشق مطالعه است . البته کتابهای تاریخی ! میلاد این روزها مشغول خواندن کتاب تاریخ پنج هزار ساله ایران است.

*میلاد از کار کردن در خانه اصلا خوشش نمیاد و کمتر به همسرش کمک می کنه. میلاد تنها کمکی که در منزل می کند اینه که آمتیس رو نگه داره . البته خودش عاشق این کاره !

 *از میلاد پرسیدم دخترت رو به فوتبالیست جماعت می دی؟ جوابش این بود : نه !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! *از وقتی دخترش به دنیا اومده خیلی آرام و کم حاشیه *اونقدر دخترش رو دوست داره که دوست داره سریع تر از تمرین بیاد و کنار تنها دخترش باشه. *میلاد اونقدر به آمتیس وابسته شده که ترجیح میده به جای بیرون رفتن با دوستان با دخترش بازی کنه. شده .

 *تنها با مهدی امیرآبادی و حسین کعبی رفت و آمد میکنه اونهم فقط به دلیل همسایه بودن !!!!!!!!!!!!!!!!! *کلا آدم شوخ طبع و خوش خنده است و وقتی در تمرین ها با مهدی امیرآبادی باشه بازار شوخی و خنده به راه است.

*برخلاف اخلاقش عاشق فیلم های ترسناک است.

 *الگوی ورزشی اش کریس رونالدو است .

*یکی از آرزوهاش قهرمانی با استقلال در آسیاست

*بهش میگن دیوید بکام اما او از این لقب اصلا خوشش نمیاد و دوست داره به او « میلاد رونالدو » بگویند.

 

 

 

فریدون زندی کوچولو***